Περιγραφή

Αν πρόκειται να ξεχωρίσουμε ένα φυτό για φράχτη για την ομορφιά του και τους πρωτότυπους χρωματισμούς στα φύλλα του, αυτό το φυτό είναι ο ελαίαγνος. Είναι ένας αειθαλής θάμνος, με φύλλα πράσινα ή κιτρινοπράσινα με γκρίζες αποχρώσεις. Έχει πολύ γρήγορη ανάπτυξη και μικρές απαιτήσεις σε φροντίδα.

Ανθοφορία

Ο ελαίαγνος μάς κάνει ευχάριστη έκπληξη, καθώς ανθίζει σε μία εποχή που η φύση ξεκουράζεται από τις καλοκαιρινές δυσκολίες και προετοιμάζει τα φυτά για να υποδεχτούν το χειμώνα. Γεμίζει με μικρά κρεμ ανθάκια, τα οποία έχουν ένα ιδιαίτερο και γλυκό άρωμα. Με το άρωμά τους τα λουλούδια του ελαίαγνου προσελκύουν δεκάδες μέλισσες, και έτσι όταν προσεγγίζουμε τον ελαίαγνο ακούμε ένα ήρεμο βουητό.

Τα άνθη τα διατηρεί για αρκετό καιρό. Τα πρώτα άνθη κάνουν την εμφάνισή τους στα τέλη Σεπτεμβρίου και παραμένουν μέχρι και το Νοέμβριο. Αργότερα και στα τέλη του χειμώνα, θα δώσουν τη θέση τους σε μικρούς, κόκκινους καρπούς, οι οποίοι θα πάρουν το τελικό τους μέγεθος την άνοιξη. Ακόμη και η καρποφορία προσδίδει μία ιδιαίτερη χάρη και ομορφιά στον ελαίαγνο.

Απαιτήσεις σε ήλιο, νερό και ζέστη

Όταν θα πρέπει να επιλέξουμε την κατάλληλη θέση για να φυτέψουμε τον ελαίαγνο, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι αγαπάει τον ήλιο και τη ζέστη. Καλό είναι να αποφύγουμε θέσεις όπου φυσάει ο βοριάς, καθώς και βαριά εδάφη. Ο ελαίαγνος προτιμάει ελαφρά εδάφη με καλή αποστράγγιση.

Όσον αφορά στο πότισμά του, αυτό είναι κάτι που δε θα μας ανησυχήσει πολύ. Πρόκειται για φυτό με αντοχή στην ξηρασία και στο λιγοστό πότισμα.

Κλάδεμα

Το κλάδεμα του ελαίαγνου είναι μία εύκολη υπόθεση! Επιδέχεται αυστηρό κλάδεμα και δεν ανησυχούμε αν κάνουμε καμία στραβή ψαλιδιά και κόψουμε κάποιο κλαδί κατά λάθος παραπάνω. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, το κενό που προέκυψε θα κλείσει, και “ούτε γάτα ούτε ζημιά”.

Κλαδεύουμε τον ελαίαγνο για να δώσουμε το επιθυμητό σχήμα και μέγεθος στο φράχτη μας. Κλαδεύουμε αυστηρά, για να περιορίσουμε το μέγεθός του το χειμώνα. Περιποιούμαστε άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο, κλαδεύοντάς τον ελαφρά και τριμάροντας κλαδιά που ξεφεύγουν από το σχήμα του, καθώς και τα λαίμαργα που προεξέχουν και αναπτύσσονται σε βάρος όλου του φυτού.

Ασθένειες

Ο ελαίαγνος είναι ένας θάμνος που δεν ταλαιπωρείται συχνά από εχθρούς και δεν προσβάλλεται εύκολα από ασθένειες. Αν είναι ένα έντομο για το οποίο θα πρέπει να έχουμε το νου μας, αυτό είναι τα κοκκοειδή. Αυτά μπορεί να προσβάλουν τα φυτά μας και να αργήσουμε να το καταλάβουμε, καθώς κολλάνε στα κλαδιά και διακρίνονται δύσκολα. Τα αντιμετωπίζουμε καθαρίζοντάς τα τοπικά με βαμβάκι εμποτισμένο με καθαρό οινόπνευμα.

Χρήσεις

Η πιο συνηθισμένη χρήση του όμορφου αυτού θάμνου είναι για τη δημιουργία πράσινου φράχτη όλο το χρόνο. Για να έχουμε μετά από 2- 3 χρόνια έναν πυκνό και συμπαγή φράχτη, φυτεύουμε τους ελαίαγνους σε σειρά, με απόσταση 0,5- 0,7 μέτρα τον έναν από τον άλλο. Με κατάλληλο κλάδεμα των λαίμαργων και πλαϊνών κλαδιών που προεξέχουν, ο φράχτης θα διαμορφωθεί γρήγορα στο επιθυμητό ύψος και σχήμα.

Μία ακόμη, λιγότερο συχνή, χρήση του ελαίαγνου, είναι η διαμόρφωσή του σε δεντράκι. Κλαδεύοντας τα χαμηλότερα κλαδιά και αφήνοντας το φυτό να ψηλώσει, δημιουργούμε ψηλότερα κόμη και χαμηλά καθαρό, αποκλαδωμένο κορμό.

Με τον ελαίαγνο λύνουμε και το πρόβλημα φύτευσης κοντά στη θάλασσα. Τα παραθαλάσσια εδάφη έχουν υψηλή αλατότητα, κάτι που εμποδίζει την ανάπτυξη των περισσότερων φυτών. Ο ελαίαγνος καταφέρνει και ευδοκιμεί, ακόμη και σε τέτοια εδάφη με αυξημένη αλατότητα.

Κείμενο:
Αιμιλία Ροδοπούλου
MSc. Δασολόγος- Περιβαλλοντολόγος Α.Π.Θ.