Η μεσογειακή βλάστηση είναι πολύ πλούσια σε θαμνώδη φυτά που αντέχουν στην ξηρασία και τη μειωμένη φροντίδα. Λογικό, βέβαια, καθώς πρέπει να ανταποκριθούν στις παρατεταμένες ξηρασίες του μεσογειακού καλοκαιριού. Η βλάστηση (που περιλαμβάνει χαμηλούς θάμνους, αειθαλείς πόες και τα περίφημα ξηρανθεκτικά φρύγανα) ονομάζεται “μακκία” και είναι χαρακτηριστική σε παραθαλάσσιες περιοχές και περιοχές με χαμηλό υψόμετρο.

Πολλά είδη θάμνων και φρυγάνων (Δενδρολίβανο, Ρίγανη κλπ) χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο στην κηποτεχνία, καθώς σε πολλές περιπτώσεις επιδιώκουμε τη μείωση κατανάλωσης νερού σε κήπους και χώρους πρασίνου. Εκτός από τα φρύγανα, στα “Φυτώρια Χορομίδη” θα βρείτε τρεις όμορφους θάμνους της μεσογειακής χλωρίδας με ελάχιστες απαιτήσεις σε νερό.

Σχίνος

Ο Σχίνος είναι ένας αειθαλής θάμνος με στενά, σκουροπράσινα, σκληρά φύλλα. Τον συναντάμε στις περισσότερες παραθαλάσσιες περιοχές της χώρας και γι’ αυτό αποτελεί περίφημη ιδέα για φύτευση κοντά στη θάλασσα. Θα τον βρείτε στα “Φυτώρια Χορομίδη” σε διάφορα μεγέθη. Ανθίζει από την άνοιξη μέχρι και τις αρχές του καλοκαιριού, χωρίς να βγάζει άνθος ιδιαίτερης αισθητικής αξίας. Αργότερα, όμως, (μέσα στο καλοκαίρι) γεμίζει με μικρούς, σφαιρικούς, κόκκινους καρπούς. Μπορεί να φυτευτεί σε κήπους για χρήση στην περίφραξη ή σε συστάδα στο κέντρο παρτεριού.

Ράμνος

Ο Ράμνος είναι ακόμη ένας θάμνος (αυτοφυής στη μεσογειακή χλωρίδα) που μπορεί άνετα να χρησιμοποιηθεί στην κηποτεχνία, λόγω της σκληρότητάς του και της ελάχιστης ανάγκης του για φροντίδα. Είναι αειθαλής θάμνος με πράσινα, γυαλιστερά φύλλα. Ανθίζει την άνοιξη και κάνει κιτρινοπράσινα άνθη, τα οποία αργότερα θα δώσουν κόκκινους, σφαιρικούς καρπούς. Αντέχει στην αλατότητα του εδάφους και μπορεί άνετα να φυτευτεί σε ηλιόλουστες ή σκιερές θέσεις.

Κουμαριά

Η Κουμαριά είναι αειθαλής θάμνος που μπορεί να γίνει και δέντρο με σκουροπράσινα, δερματώδη φύλλα με πριονωτές παρυφές. Τη συναντάμε σε χαμηλά υψόμετρα με χαμηλή, θαμνώδη βλάστηση. Ανθίζει το φθινόπωρο και το χειμώνα με μικρά, χαριτωμένα, υπόλευκα άνθη, σαν καμπανάκια. Αργότερα εμφανίζονται και οι καρποί της που μπορούν να συνυπάρχουν ταυτόχρονα μαζί με τα άνθη πάνω στο ίδιο φυτό. Οι καρποί είναι πορτοκαλοκόκκινοι και είναι βρώσιμοι. Αποτελούν γλυκό έδεσμα για πουλιά και άλλα ζώα του δάσους. Αν στη βόλτα μας βρεθούμε σε κουμαριά γεμάτη καρπούς μπορούμε άνετα να τους γευτούμε. Οι ώριμοι καρποί σαφώς είναι πιο νόστιμοι και έχουν περισσότερα σάκχαρα. Δεν είναι λίγοι, άλλωστε, όσοι φτιάχνουν παραδοσιακό τσίπουρο από τα κούμαρα. Αποτελεί πολύ καλή επιλογή για φύτευση σε κήπο. Τα πάει περίφημα, όμως, και σε γλάστρα σε μπαλκόνι, ακόμη και μέσα στον αστικό ιστό.

Κείμενο:
Αιμιλία Ροδοπούλου
Μsc. Δασολόγος- Περιβαλλοντολόγος ΑΠΘ