Αγοράστε τη Μουσμουλιά εδώ.

Κοινή Ονομασία: Μουσμουλιά
Επιστημονική Ονομασία: Εριοβοτρύα η ιαπωνική
Λατινική Ονομασία: Eriobotrya japonica
Άλλες Ονομασίες: Μεσκουλιά, Μεσπιλέα (Πελοπόννησος), Νεσπολιά ή Νοσπολιά (Κέρκυρα), Δεσπολιά και Πολημιδία (Κρήτη), Μεσπιλιά (Κύπρος)

Χαρακτηριστικά

Η Μουσμουλιά είναι αγγειόσπερμο, δικοτυλήδονο φυτό (θάμνος ή δέντρο) που ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae). Είναι δέντρο αειθαλές, ιθαγενές της Κίνας και Ιαπωνίας. Το ύψος της φτάνει τα 8 με 10 μέτρα και ο κορμός της είναι σχεδόν ευθύγραμμος. Τα φύλλα της είναι ελλειπτικά- λογχοειδή, μεγάλα και δερματώδη, με σκούρο πράσινο, γυαλιστερό χρώμα στο πάνω μέρος και χνουδωτό, ανοιχτό πράσινο στο κάτω. Φτάνουν, δε, σε μήκος τα 30 εκατοστά και σε πλάτος τα 10. Τα άνθη της Μουσμουλιάς είναι λευκοκίτρινα, με ευχάριστη οσμή πικραμύγδαλου και αναπτύσσονται αργά τα φθινόπωρο έως τις αρχές του χειμώνα σε ταξιανθίες βότρεις με πυκνό χνούδι, στην κορυφή βλαστών (γι’ αυτό απαιτεί ήπιες θερμοκρασίες εκείνη την εποχή). Η μέση διάρκεια ζωής της είναι τα 30 με 50 χρόνια.

Στην Ελλάδα

Στη Μεσόγειο, εισήχθη γύρω στα τέλη του 17ου αιώνα, αλλά άρχισε να καλλιεργείται συστηματικά στα μέσα του 18ου αιώνα. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα, η Μουσμουλιά εισήχθη περί τα μέσα του 19ου αιώνα. Καλλιεργείται μαζί με άλλα δέντρα και σπάνια συστηματικά. Μεγαλύτερες καλλιέργειες έχουμε στην Κορινθία, στην Αχαΐα, στη Στερεά Ελλάδα, στην Κέρκυρα και στην Κρήτη. Το ενδιαφέρον για την καλλιέργεια της Μουσμουλιάς στην Ελλάδα αναζωπυρώθηκε τα τελευταία χρόνια, λόγω του ότι τα μούσμουλα εμφανίζονται στην αγορά μια περίοδο που υπάρχει πραγματικό έλλειμμα από φρέσκα φρούτα.

Πολλαπλασιασμός

Η Μουσμουλιά είναι αυτογόνιμο είδος. Είναι από τα λίγα καρποφόρα δέντρα που μπορεί να πολλαπλασιαστεί με σπόρο. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται, επίσης, με παραφυάδες, με εναέριες καταβολάδες, καθώς και με εμβολιασμό. Όταν τα σπορόφυτα έχουν 1,5 cm διάμετρο, εμβολιάζουμε τη Μουσμουλιά με οφθαλμό (μάτι) πάνω σε υποκείμενο Μουσμουλιάς, με ενοφθαλμισμό σε όρθιο Τ ή ακόμη και Κυδωνιάς, η οποία προτιμάται σε μικρότερου μεγέθους φυτά. Ο ενοφθαλμισμός πραγματοποιείται την περίοδο Αυγούστου- Σεπτεμβρίου και ο εγκεντρισμός, την περίοδο Μαρτίου- Απριλίου, με εμβόλιο από διετές κλαδί Μουσμουλιάς.

Άνθιση και Καρποφορία

Η Μουσμουλιά ανθίζει από το Σεπτέμβριο έως το Δεκέμβριο και δίνει ώριμους καρπούς από τον Απρίλιο ως το Ιούνιο. Η καρποφορία της αρχίζει από τον 6^ο– 7^ο χρόνο της ζωής της, ενώ σε πλήρη καρποφορία είναι μετά το 12^ο χρόνο. Η ανθοφορία της ξεπερνά πάντα το μήνα. Αυτό φαίνεται από τα άνθη της, που άλλα είναι ανοιχτά και άλλα είναι ακόμα κλειστά, αλλά και αργότερα από τους καρπούς, που δεν έχουν όλοι την ίδια ωρίμανση.

Εδαφοκλιματικές Συνθήκες

Η Μουσμουλιά είναι δέντρο που ευδοκιμεί σε εύκρατα κλίματα και σε ζεστές, υποτροπικές περιοχές με αρκετές βροχοπτώσεις και σχετική υγρασία. Αν και είναι ανθεκτική στις ψηλές θερμοκρασίες και στο ψύχος, είναι ευαίσθητη στον παγετό του χειμώνα και στους δυνατούς βοριάδες. Αναλυτικότερα, η Μουσμουλιά αντέχει έως τους -10^ο C, όμως οι ανθοφόροι οφθαλμοί της νεκρώνονται στους -7^ο C και το ώριμο άνθος ή σπόρος της στους -3,5^ο C. Πολύ υψηλές θερμοκρασίες πριν τη συγκομιδή βλάπτουν την ποιότητα του καρπού και προκαλούν ηλιόκαυμα στα φύλλα.

Σχετικά με το έδαφος, η Μουσμουλιά, αν και δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις και αναπτύσσεται και σε μέσης γονιμότητας εδάφη, έχει καλύτερη ανάπτυξη και καρποφορία σε βαθιά, γόνιμα και δροσερά εδάφη που παρουσιάζουν καλή αποστράγγιση και καλό αερισμό. Η Μουσμουλιά είναι ευαίσθητη στα ασβεστώδη εδάφη όταν νεροκρατούν, καθώς και σε παραθαλάσσια εδάφη με υψηλή περιεκτικότητα αλάτων.

Πότισμα

Σχετικά με τις ανάγκες της σε νερό, η Μουσμουλιά είναι ανθεκτικό είδος στην ξηρασία. Θα χρειαστούν, βέβαια, κάποια ποτίσματα μέσα στην άνοιξη και έως τη συγκομιδή, για να βελτιωθεί το μέγεθος και η ποιότητα των καρπών της. Επίσης, το πότισμα κατά την καλοκαιρινή και φθινοπωρινή περίοδο θα βοηθήσει στην τόνωση της βλαστικής ανάπτυξης και στην ανθοφορία της.

Λίπανση

Η μουσμουλιά έχει περιορισμένες ανάγκες σε λίπανση. Μπορούμε, αν θέλουμε, να πραγματοποιήσουμε τρεις λιπάνσεις κατά τη διάρκεια του έτους. Εφαρμόζουμε την πρώτη λίπανση με περίπου 0,5 kg λιπάσματος (N- P- K) 6- 6- 6 κατά τις αρχές του καλοκαιριού και τη δεύτερη λίπανση στις αρχές του φθινοπώρου, με πλήρες, βιολογικό λίπασμα για καλύτερη ανάπτυξη και καρποφορία. Η τρίτη λίπανση της Μουσμουλιάς γίνεται στα τέλη του χειμώνα, με βιολογικό λίπασμα ενισχυμένο σε κάλιο, για να έχουμε παραγωγή μεγαλύτερων και πιο νόστιμων καρπών. Αν θέλουμε, μπορούμε να λιπάνουμε μόνο το χειμώνα.

Κλάδεμα

Σχετικά με το κλάδεμα διαμόρφωσης της Μουσμουλιάς, τα νεαρά δέντρα κλαδεύονται την άνοιξη σε κυπελλοειδές σχήμα, όπου διαμορφώνουμε 4- 5 βασικούς βραχίονες πάνω στον κεντρικό κορμό. Το κλάδεμα καρποφορίας της Μουσμουλιάς γίνεται στις αρχές του καλοκαιριού μετά το τέλος της συγκομιδής των καρπών της. Είναι ελαφρύ και περιλαμβάνει την διατήρηση του κυπελοειδούς σχήματος, την αφαίρεση ξερών, άρρωστων και αδύναμων βλαστών, καθώς και την αραίωση εσωτερικών κλαδιών της Μουσμουλιάς για να επιτύχουμε καλύτερο αερισμό και έκθεση στον ήλιο.

Ασθένειες

Η κυριότερη ασθένεια της Μουσμουλιάς οφείλεται στο μύκητα του φουζικλάδιου (ή φουσικλάδιου) και είναι ανάλογη με αυτή της αχλαδιάς. Σε αυτήν οφείλεται το καφέτιασμα των μούσμουλων. Εκδηλώνεται στο άνθος, στους καρπούς, στα φύλλα, και λιγότερο στους μίσχους και στους βλαστούς της Μουσμουλιάς υπό μορφή κηλίδων, που σταδιακά παίρνουν ένα μεταλλικό, μαύρο χρώμα. Ειδικά στους ανεπτυγμένους καρπούς, εµφανίζονται σκοτεινόχρωμες ελαιοκαστανές κηλίδες, που ανάλογα µε την ένταση της προσβολής µπορεί να καλύπτουν και ολόκληρο τον καρπό. Για την αντιμετώπιση της ασθένειας του φουζικλάδιου της Μουσμουλιάς, εφαρμόζουμε ψεκασμό με χαλκούχο διάλυμα (βορδιγάλειο πολτό ή υδροξείδιο του χαλκού) στα εξής βλαστικά στάδια:

• λίγο πριν την άνθιση της Μουσμουλιάς
• μετά την πτώση των πετάλων του άνθους, μόλις σχηματιστούν τα καρπίδια
• όταν ο καρπός της Μουσμουλιάς είναι σε μέγεθος μεγάλου ρεβιθιού (15 ηµέρες µετά τον προηγούµενο)

Σχετικά με την αντιμετώπιση της ασθένειας, συνιστούμε επίσης συστηματική συλλογή και κάψιμο των προσβεβλημένων τμημάτων της Μουσμουλιάς (φύλλων, καρπών και ανθέων). Η ασθένεια ευνοείται από τις βροχές και τις δροσιές που σημειώνονται λίγο πριν την άνθιση μέχρι και δύο εβδομάδες μετά την καρπόδεση, καθώς είναι καθοριστικές για την εκδήλωση και εξέλιξη της ασθένειας, οπότε από το τέλος του μήνα και μετά προετοιμαζόμαστε για τη σωστή φροντίδα της Μουσμουλιάς.

Άλλες Ασθένειες:

• Σκωρίαση των φύλλων: Εκδηλώνεται με ερυθρωπές κηλίδες, οφειλόμενες σε φυτικό παράσιτο (Stigmata Mespili). Καταπολεμάται με βορδιγάλλειο πολτό.
• Ωίδιο: Προσβάλλει τα φύλλα και τους νεαρούς βλαστούς, προκαλώντας την πρόωρη πτώση αυτών. Οφείλεται σε μύκητα (Rodosphaera oxyacanthae), ο οποίος καταπολεμάται με επανειλημμένες θειώσεις.

Ποικιλίες

Οι γνωστότερες ποικιλίες που καλλιεργούνται στη χώρα μας είναι οι εξής:

1. Τουρλωτή (λευκοκίτρινο χρώμα σάρκας)
2. Μόρφου (μεγαλόκαρπη ποικιλία)
3. Ροζένων (μεγαλόκαρπη ποικιλία με αυξημένο πάχος της σάρκας, χρώματος πορτοκαλί)

Αραίωμα

Το αραίωμα ανθέων ή νεαρών καρπιδίων ή ταξιανθιών βελτιώνει το τελικό μέγεθος των εναπομεινάντων καρπών. Γι’ αυτό, κατά την καλλιέργεια της Μουσμουλιάς, πραγματοποιούμε αραίωμα των ανθέων ή των μικρών καρπών της, αν θέλουμε να πετύχουμε παραγωγή μεγαλύτερων και πιο ζουμερών καρπών.

Συγκομιδή

Η συγκομιδή αρχίζει όταν οι καρποί είναι ώριμοι, από τον Απρίλιο έως Ιούνιο, 120- 150 ημέρες μετά την άνθιση, με τη βοήθεια ψαλιδιού, ώστε ο καρπός να κοπεί με μέρος του ποδίσκου. Τα μούσμουλα συντηρούνται ελάχιστα (1- 2 εβδομάδες) σε χαμηλή θερμοκρασία και μωλωπίζονται εύκολα.

Χρήσεις

Η Μουσμουλιά θεωρείται ένα από τα πλέον αρχαία φυτά. Σήμερα καλλιεργείται για το νόστιμο, κίτρινο καρπό της (το μούσμουλο), αλλά και ως καλλωπιστικό φυτό για το πλούσιο φύλλωμά της. Είναι, επίσης, και σημαντικό μελισσοκομικό φυτό, λόγω της εποχής που ανθίζει και λόγω της διάρκειας της ανθοφορίας της, που δεν επηρεάζεται από αέρα, κρύο ή βροχή, και έτσι μας δίνει νέκταρ και γύρη.

Τα μούσμουλα

Οι καρποί της Μουσμουλιάς είναι ελαφρά επιμήκεις (έως 5 cm) και στην ωριμότητά τους έχουν κίτρινο φλοιό και 3- 5 μεγάλα σπέρματα που περιβάλλονται από δερματώδη υμένα. Οι ποικιλίες που καλλιεργούνται για εμπορικούς σκοπούς παράγουν καρπούς μεγαλύτερους και με λιγότερα σπέρματα από τις αυτοφυείς. Τα μούσμουλα τα καταναλώνουμε ωμά και αποξηραμένα, ή κάνουμε πολύ νόστιμες μαρμελάδες και λικέρ. Τα κουκούτσια τα αποξηραίνουμε για δεκαπέντε ημέρες και μετά τα κάνουμε λικέρ. (Αυτό γίνεται για να αποφύγουμε κάποιες τοξικές ουσίες που περιέχουν τα κουκούτσια.) Τα κουκούτσια περιλαμβάνουν πολυάριθμα τοξικά αλκαλοειδή όπως κυάνιο και γλυκοζίτες, τα οποία, όταν καταναλώνονται σε μεγάλη ποσότητα είναι επικίνδυνα για την υγεία, καθώς μπορούν να προκαλέσουν εμετό και δυσκολία στην αναπνοή.

Ευεργετικές Ιδιότητες και Οφέλη

Φύλλα:

• Το τσάι από τα φύλλα της μουσμουλιάς (τα οποία έχουν αντιιική δράση) ενισχύει το πάγκρεας και το ήπαρ, είναι αντιδιαρροϊκό και καταπολεμά την κατάθλιψη.
• Μία σημαντική ιδιότητα που αποδίδεται στα φύλλα της μουσμουλιάς είναι, επίσης, η δράση τους ενάντια στον καρκίνο του δέρματος.

Μούσμουλα:

• Έχουν σε περιεκτικότητα σημαντικά θρεπτικά συστατικά, βιταμίνες, μέταλλα, αντιοξειδωτικά και φλαβονοειδή, και προστατεύουν από τον καρκίνο, τις φλεγμονές και διάφορες εκφυλιστικές ασθένειες, ενώ βοηθούν και στην υγεία των ματιών.
• Τα μούσμουλα περιέχουν υψηλό ποσοστό ινών, γνωστών και ως «πηκτίνη», η οποία είναι ιδιαίτερα ευεργετική για την απομάκρυνση των τοξινών που παράγονται στο σώμα. Είναι επίσης αποτελεσματική για την πρόληψη της εναπόθεσης της περίσσειας τοξίνης στο παχύ έντερο, ελαχιστοποιώντας έτσι τα αποτελέσματά της και προστατεύοντας από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, αφού μειώνει το χρόνο έκθεσής του σε τοξικές ουσίες.
• Το ποσοστό των αντιοξειδωτικών που περιέχουν τα μούσμουλα, είναι αποτελεσματικά για την προστασία του σώματος από τις ελεύθερες ρίζες και το οξειδωτικό στρες, αλλά και φυτοθρεπτικά συστατικά.
• Βελτιώνουν την υγεία του δέρματος, χάρη στη βιταμίνη Α, η οποία αυξάνει την υγρασία και έτσι προάγει το υγιές δέρμα. Επίσης περιέχουν αντιοξειδωτικά, τα οποία προστατεύουν από την πρόωρη γήρανση.
• Βοηθούν στη δυσκοιλιότητα
• Προστατεύουν από τον καρκίνο του πνεύμονα και της στοματικής κοιλότητας
• Έχει αποδειχθεί ότι η πηκτίνη, μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, μειώνοντας την επαναπορρόφησή της στο παχύ έντερο, επειδή δεσμεύεται από τα χολικά οξέα, με αποτέλεσμα στη αποβολή της από το σώμα.
• Διατηρούν ομαλή αρτηριακή πίεση και βοηθούν στον καρδιακό ρυθμό, καθώς περιέχουν αρκετή ποσότητα καλίου, το οποίο είναι απαραίτητο για τη διατήρηση των κατάλληλων επιπέδων νατρίου. Επίσης, το κάλιο είναι απαραίτητο στη διατήρηση των υγρών, δηλαδή στο κατάλληλο επίπεδο ισορροπίας των ηλεκτρολυτών. Έτσι, βοηθά να διατηρηθεί η ομαλή πίεση του αίματος και μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και καρδιακής προσβολής.
• Προάγουν την απώλεια βάρους. Έχουν λίγες θερμίδες και περιέχουν ένα καλό ποσοστό διαιτητικών ινών. Η πλούσια σε φυτικές ίνες διατροφή, καταστέλλει την όρεξη και αυξάνει το μεταβολισμό. Έτσι, προωθεί την υγιή απώλεια βάρους. Τα μούσμουλα παρέχουν μόλις 47 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια.
• Βοηθούν στη διαδικασία σχηματισμού του αίματος, καθώς παρέχουν μαγγάνιο, μαγνήσιο, χαλκό, σίδηρο και φολικό οξύ, που απαιτούνται για το σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Επίσης περιέχουν βιταμίνη C που αυξάνει την ικανότητα απορρόφησης του σιδήρου από το σώμα.
• Βελτιώνουν την όραση. Τα φρέσκα μούσμουλα περιέχουν μια καλή ποσότητα βιταμίνης Α, η οποία βοηθά στην υγεία των ματιών. Τα μούσμουλα προστατεύουν, λοιπόν, τα μάτια μας από τις ελεύθερες ρίζες και βοηθούν στην πρόληψη της βλάβης του αμφιβληστροειδούς που προκαλείται από τις ελεύθερες ρίζες. Έτσι βελτιώνουν την όραση και προστατεύουν από τον καταρράκτη και την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.
• Ενισχύουν τα οστά και τα δόντια, χάρη στη βιταμίνη Α που περιέχουν.

 Θρεπτικά Συστατικά των μούσμουλων:

• Βιταμίνες: βιταμίνη Α, βιταμίνη C, φολικό οξύ, θειαμίνη, πυριδοξίνη και νιασίνη
• Ορυκτά/ Μέταλλα: ασβέστιο, σίδηρος, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρος, σελήνιο, χαλκός και φώσφορος
• Ηλεκτρολύτες: Νάτριο και Κάλιο
• Φυτοθρεπτικά συστατικά: Φλαβονοειδή
• Υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, λίπος και πρωτεΐνες σε μικρές ποσότητες