CITRUS SINENSIS (ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ)

Πορτοκαλιά

Αγοράστε την Πορτοκαλιά εδώ.

Επιστημονική Ονομασία: Κιτρέα η σινική
Λατινική Ονομασία: Citrus sinensis
Καταγωγή: Ινδία και Κίνα

Περιγραφή- Μορφολογία του δέντρου

Η πορτοκαλιά είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, αειθαλές φυτό, που ανήκει στην τάξη των Σαπινδωδών και στην οικογένεια των Ρουτιδών (Rutaceae), δηλαδή των Εσπεριδοειδών (Hesperidaceae). Είναι ένα από τα σημαντικότερα εσπεριδοειδή. Είναι μικρό δέντρο που φτάνει σε ύψος τα 8 μέτρα και σπάνια τα ξεπερνά. Ο κορμός της είναι λείος και ίσιος, οι ρίζες της πλούσιες , θυσανωτές που δεν φτάνουν όμως σε μεγάλο βάθος (το πολύ ένα μέτρο). Τα κλαδιά της πορτοκαλιάς σχηματίζουν γωνίες και απλώνουν. Είναι κυλινδρικά και έχουν ελαστικότητα. Έτσι, μπορούν να αντέχουν αρκετά μεγάλο βάρος καρπών, αν και λυγίζουν. Τα φύλλα της είναι μετρίου μεγέθους, πλατιά, λεία, στιλπνά και φέρουν μίσχους με πτερύγια. Κατά το μήνα Απρίλιο κάποια από τα παλιά φύλλα πέφτουν και αντικαθίστανται από καινούργια. Τα άνθη της είναι λευκά, αρκετά μεγάλα και εύοσμα, και βγαίνουν την άνοιξη μεμονωμένα από τους βλαστούς. Λίγο αργότερα από τους οφθαλμούς των φύλλων βγαίνουν νέοι βλαστοί που ανθοφορούν κατά ομάδες. Από τα άνθη αυτά δένονται καρποί σε μικρό ποσοστό ενώ τα περισσότερα πέφτουν. Όταν από τα 10 άνθη δέσει 1 καρπός τότε η καρποφορία του δέντρου κρίνεται πολύ ικανοποιητική. Η πορτοκαλιά ανθίζει μία φορά το χρόνο και η ανθοφορία της κρατάει 5- 7 εβδομάδες. Ο καρπός της πορτοκαλιάς είναι το πορτοκάλι ή εσπερίδιο.

CITRUS SINENSIS (ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ)

Μυθολογία

Στην ελληνική μυθολογία τα πορτοκάλια αναφέρονται για πρώτη φορά σ’ έναν από τους δέκα άθλους του Ηρακλή. Σύμφωνα με το μύθο, ο βασιλιάς της Τίρυνθας, Ευρυσθέας, έδωσε εντολή στον Ηρακλή να του φέρει τα μήλα των Εσπερίδων, που φύτρωναν στον κήπο των θεών και ήταν δώρο της Γαίας στην Ήρα, για το γάμο της με το Δία. Ύστερα από πολλές περιπέτειες, ο Ηρακλής κατάφερε να κόψει τρεις χρυσούς καρπούς αντιμετωπίζοντας τους φύλακες του κήπου, τις νύμφες Εσπερίδες και τον ακοίμητο δράκο Λάδωνα, ένα φοβερό φίδι με εκατό κεφάλια, και να τους φέρει στον Ευρυσθέα. Από τα μυθολογικά μήλα των Εσπερίδων προέρχεται και ο γενικός χαρακτηρισμός αυτής της κατηγορίας φρούτων: «εσπεριδοειδή».

Καρποφορία

Οι πορτοκαλιές δίνουν καλή καρποφορία για 80 περίπου χρόνια, ενώ υπάρχουν και δέντρα που καρποφορούν και μετά από 100 ή περισσότερα χρόνια. Οι πρώιμες ποικιλίες ωριμάζουν τους καρπούς τους από το μήνα Οκτώβριο ενώ οι όψιμες τους καλοκαιρινούς μήνες.

Ποικιλίες

Υπάρχουν 160 περίπου ποικιλίες πορτοκαλιάς. Οι πιο σημαντικές για παραγωγή όλο το χρόνο είναι:

  • Άρτας
  • Βαλέντσια
  • Μέρλιν
  • Σαγκουίνι- Αιματόσαρκο πορτοκάλι
  • Σουλτανί του Φόδελε
  • Χίου
  • Ναβαλίνα
  • Νιού Χολ
  • Λάνε Λέιτ
  • Σαλουστιάνα

Κλίμα

Η πορτοκαλιά ευδοκιμεί πολύ καλά στις τροπικές, υποτροπικές και εύκρατες περιοχές, όπου οι χειμώνας δεν είναι βαρύς και το κλίμα γενικά είναι ζεστό και δροσερό. Καλλιεργείται από τα πεδινά παραθαλάσσια μέρη έως και υψόμετρο μέχρι 400μ. και δεν αντέχει τους παγετούς (σε θερμοκρασίες κάτω από τους -3οC αρχίζουν οι σοβαρές ζημιές στην παραγωγή και στα δέντρα). Είναι λιγότερο ανθεκτική στο κρύο από τη μανταρινιά αλλά έχει την ίδια ευαισθησία με αυτή στους δυνατούς, βόρειους ανέμους.

CITRUS SINENSIS (ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ)

Καλλιέργεια

Το δέντρο ευδοκιμεί σε μεγάλη ποικιλία εδαφών, όμως προτιμά τα αμμοπηλώδη εδάφη. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με εμβολιασμό, συνήθως δέντρων που αναπτύσσονται από σπορά καλής ποιότητας πορτοκαλιών. Χρησιμοποιούνται επίσης δέντρα νεραντζιάς και μανταρινιάς.

Πότισμα

Η πορτοκαλιά χρειάζεται αρκετό νερό από την άνοιξη ως τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές. Η συχνότητα και η δόση των ποτισμάτων εξαρτάται από τις περιβαλλοντικές συνθήκες και από το έδαφος. Έτσι, τους ξηρούς ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες χρειάζονται 4- 8 ποτίσματα ανά μήνα (περίπου 2 φορές την εβδομάδα). Για μεμονωμένα δέντρα επιλέγουμε την λύση του λάκκου, δηλαδή τη δημιουργία κυκλικού αυλακιού/λεκάνης γύρω από το δέντρο όσο είναι η κόμη του, ώστε να συγκρατεί το νερό που θα ρίχνουμε με λάστιχο. Αν έχουμε πολλά δέντρα, μπορούμε να εφαρμόσουμε πότισμα με σταγόνες ή με χαμηλά μπεκ. Σε κάθε περίπτωση, τα ποτίσματα πρέπει να γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα και να μην υπερβάλλουμε στις δόσεις, ειδικά αν από το έδαφός μας δε στραγγίζει καλά και σχετικά γρήγορα το νερό. Σε αμμώδη εδάφη ποτίζουμε πιο συχνά αλλά με μικρότερες ποσότητες. Τέλος πρέπει να προσέχουμε να μη βρέχουμε το λαιμό των δέντρων γιατί μπορεί να υπάρξει προσβολή από σοβαρά παθογόνα που προσβάλλουν το λαιμό και τις ρίζες των δέντρων.

Λίπανση

Η υπερβολική χρήση λιπασμάτων στη πορτοκαλιά, μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες στα δένδρα, στη παραγωγικότητα τους αλλά και στους καρπούς. Η χορήγηση των λιπασμάτων μπορεί να γίνει είτε στο έδαφος, με κοκκώδη σύνθετα λιπάσματα, είτε μαζί με το νερό της άρδευσης (υδρολίπανση), είτε με ψεκασμό στα φύλλα (διαφυλλική λίπανση). Για τη σωστή λίπανση, κάθε φορά πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη το μέγεθος του δένδρου (ηλικία), αν το χώμα μας είναι γόνιμο, τη ποικιλία της πορτοκαλιάς και άλλα. Σε ελαφρύ χώμα και αμμώδες χώμα, προσθέτουμε μεγαλύτερη ποσότητα αζώτου γιατί ξεπλένεται πιο εύκολα και γρήγορα λόγω ποτίσματος. Σε βαριά εδάφη, ρίχνουμε μεγαλύτερη ποσότητα καλίου γιατί η άργιλος συγκρατεί το στοιχείο και το φυτό δυσκολεύεται να το προσλάβει. Γενικά ένα δέντρο ηλικίας 7- 10 ετών χρειάζεται 1- 1,5 κιλό σύνθετο κοκκώδες λίπασμα τύπου 12-12- 17 δύο έως τρείς φορές το χρόνο. Σε πτωχά εδάφη θα πρέπει το λίπασμα που θα χρησιμοποιήσουμε να περιέχει και ένα ποσοστό 15- 20% οργανική ουσία.

Κλάδεμα

Όπως σε όλα τα οπωροφόρα δέντρα και ξινά, τα κλαδέματα στην πορτοκαλιά είναι 3 ειδών:

  1. Κλάδεμα διαμόρφωσης (γίνεται τα πρώτα 3- 4 χρόνια από το φύτευση, κλαδεύοντας έτσι ώστε να σχηματίσουμε το σχήμα του δέντρου),
  2. Κλάδεμα καρποφορίας (γίνεται στα ενήλικα δέντρα, για να κρατήσουμε σε ισορροπία το ισοζύγιο της βλάστησης με της καρποφορίας),
  3. Κλάδεμα ανανέωσης (είναι αυστηρό κλάδεμα που γίνεται σε γερασμένα, άρρωστα ή παραμελημένα δέντρα ή σε αυτά που θέλουμε να περιορίσουμε δραστικά το μέγεθος τους).

Η πορτοκαλιά έχει την τάση να βγάζει λαίμαργους βλαστούς σε όλη τη διάρκεια της βλάστησης, οι οποίοι είναι περιττοί. Γι’ αυτό πρέπει να αφαιρούνται τακτικά, με το λεγόμενο κλαδοκάθαρο. Το κλάδεμα στην πορτοκαλιά δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα αυστηρό και απαιτεί κάποια σχετική εμπειρία (ζητάμε από γεωπόνο να μας βοηθήσει στα πρώτα μας κλαδέματα). Το κλάδεμα γίνεται στο τέλος του χειμώνα με αρχές της άνοιξης, προτού ξεκινήσει η καινούργια βλάστηση. Προσέχουμε να μη γίνεται με βροχερό και υγρό καιρό. Από τις τομές του κλαδέματος μπορεί να εισέλθουν διάφορα παθογόνα, γι αυτό στις μεγάλες τομές αλείφουμε ειδική πάστα επούλωσης και μόλις τελειώσουμε το κλάδεμα ψεκάζουμε τα δέντρα με χαλκούχο σκεύασμα. Τα υλικά αυτά θα τα βρούμε στα καταστήματα γεωργικών εφοδίων. Το κλαδοκάθαρο γίνεται από την Ανοιξη και ως το Φθινόπωρο.

CITRUS SINENSIS 'CARA CARA' (ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ)

Θρεπτική αξία του πορτοκαλιού

Τα πορτοκάλια περιέχουν πολλά απαραίτητα για τον οργανισμό μας θρεπτικά συστατικά, όπως βιταμίνη Α, Β1 και C. Ένα πορτοκάλι, μας προμηθεύει με σχεδόν το 100% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε βιταμίνη C.

Επίσης τα πορτοκάλια είναι μια καλή πηγή αμινοξέων, βήτα-καροτένιου, φολικού οξέως, πηκτίνης, καλίου, ασβεστίου, σιδήρου, ιωδίου, φωσφόρου, μαγγανίου, νατρίου, χλωρίου και ψευδαργύρου. Ένα πορτοκάλι έχει πάνω από 170 διαφορετικά φυτοθρεπτικά συστατικά και περισσότερα από 60 φλαβονοειδή, τα οποία έχει αποδειχθεί ότι έχουν αντικαρκινική και αντιφλεγμονώδη δράση, αλλά και ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες.

Ο συνδυασμός του υψηλού ποσοστού αντιοξειδωτικών (βιταμίνης C) και φλαβονοειδών στα πορτοκάλια, καθιστά το πορτοκάλι ως ένα από τα καλύτερα φρούτα, που συμβάλλει στην προώθηση της βέλτιστης υγείας.

Συγκεκριμένα:

  • Προλαμβάνει τον καρκίνο
  • Μειώνει τη χοληστερόλη
  • Μειώνει την υψηλή πίεση του αίματος
  • Έχει καρδιαγγειακά οφέλη
  • Αντιμετωπίζει την αρθρίτιδα
  • Βοηθά στη σωστή ανάπτυξη του εγκεφάλου
  • Προωθεί τη σεξουαλική υγεία
  • Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα
  • Εμποδίζει τις πέτρες στα νεφρά
  • Προωθεί την απώλεια βάρους
  • Διατηρεί υγιές δέρμα
  • Προστατεύει από μολύνσεις
  • Ανακουφίζει τη δυσκοιλιότητα
  • Συντελεί στην υγεία των οστών και των δοντιών
  • Αποτρέπει τα έλκη

Μάθε κι αυτό!

  • Η πορτοκαλιά διαδόθηκε από τους Πορτογάλους το 10ο αιώνα και άρχισε να καλλιεργείται εντατικά στην Ευρώπη μετά τον 15ο αιώνα. Από το όνομα της Πορτογαλίας πήρε και το όνομά του το νέο φρούτο.
  • Επί Τουρκοκρατίας μεγάλη φήμη είχαν τα πορτοκάλια της Χίου, που εξάγονταν στην Κωνσταντινούπολη νωπά ή σε μορφή χυμού.
  • Την ποικιλία «ομφαλοφόρο» της Ουάσιγκτον (Washington Navel) έφερε από την Καλιφόρνια στην Ελλάδα (Κέρκυρα), το 1925, ο Άγγλος βοτανολόγος Σίδνεϋ Μέρλιν, από τον οποίο και πήρε το όνομά της (ποικιλία Μέρλιν).
  • Σήμερα στην Ελλάδα η πορτοκαλιά καλλιεργείται κυρίως στη Λακωνία, στην Αργολίδα και στην περιοχή της Άρτας. Η ετήσια παραγωγή πορτοκαλιών είναι περί τις 900.000 τόνους, εκ των οποίων εξάγονται οι 350.000, κυρίως σε Γερμανία, Ρουμανία, Σερβία, Πολωνία, Ουγγαρία, Βουλγαρία, Λευκορωσία και Ρωσία.
Το σπίτιΚατηγορίεςWishlistΛογαριασμό
Αναζήτηση